GIZAKI ORO DA ARTISTA

Koldo Mitxelenako erakusketan jorratzen den gai printzipala Land art-a da, non natura espresatzeko modu garrantzitsu bat bihurtzen den zenbait artistarentzat.

XX. mendeko 70. hamarkadan, bereziki Amerika iparraldeko eta Europako artista asko paisaiarekin eta baliabide naturalekin lanean hasi ziren. Land art-a efimeroa da, ez da betirako bizirik iraungo duen arte bat eta askotan, eraldatzen joango da denbora igaro ahala. Hauetako obra askok eskala monumentala dute eta gehienak ikuslearen begiradatik at kokatzen dira (mendian, basoan...).

Bestalde, Land art-a, gizartea martxan jartzeko tresna bezala ere uler daiteke. Hori argi eta garbi geratzen da Joseph Beuys artistak eginiko esperimentuan. Gerra osteko artista aleman ezagunenetako bat izan zen eta eztabaida ugari sortu zituen bere inguruko jendearen artean.   

Bere obra garrantzitsuenetako bat 7000 haritz (1982) izan zen. Lan eskultoriko monumental bat inauguratu zuen Kasselen. Herriaren zentroan, basaltozko harri multzo bat kokatu zuen eta horietako harri bakoitza zuhaitz baten sinbolo izango zen. Bere helburu nagusia kontzientzia ekologikoa areagotzea zen, beraz, herri osoan zehar zuhaitzak landatzea eskatu zuen. Hauetako bakoitzaren ondoan basaltozko harri bat egongo zen zuhaitz horien babes gisa.

Ideia zentzugabe bat zela zirudien hasieran baina herriko biztanleak pixkanaka ekintza horretara batzen joan ziren eta guztien artean, azalera gris bat zena azalera berde bihurtu zuten. Naturaren aldeko elkarlana izan zen emaitza.

“gizaki oro da artista eta ekintza bakoitza artelana”

                                  joseph beuys (1921-1986)